Een doel hebben.
Ik wil graag een goede moeder voor mijn kinderen zijn, een goede vrouw voor mijn man.
Een huis naar mijn zin hebben en de beste in mijn vakgebied zijn.
Op dit moment ben ik erg gelukkig met mijn leven.
Dit heb ik bereikt doordat ik het voor mijzelf net wat beter wilde.
De lat steeds een stukje hoger legde.
Maar ook omdat ik als klein meisje bepaalde doelen voor ogen had.
Ik wist al heel jong dat ik moeder wilde worden en dat ik ooit iets voor mijzelf zou beginnen.
En misschien waren mijn doelen niet altijd om de goede redenen daar, maar ik had ze wel.
Het mooie van een doel hebben is dat je groeit. Je kunt je doelen naar eigen kunnen aanpassen, bijstellen of uitstellen als de omstandigheden dit vragen.
Een doel hebben houd je ook scherp, zeker als je de steun van de mensen om je heen mist. Dan kom je er achter hoe belangrijk jouw doel daad werkelijk voor jou is.
En maakt vaak dat je er nog harder voor wilt vechten.
Doelen moeten wel haalbaar zijn. Binnen het kunnen liggen het mogelijke.
Voor mij is een doel hebben net zoiets als de reden/zin van het leven.
Soms vraag ik mijzelf wel een af waar doe ik het allemaal voor.
En dan neem ik mijn doel voor ogen en dan denk ik ja daar doe ik het voor.
Toen ik net op mijzelf/samen ging wonen wilde ik perfect zijn. Ik wilde mijzelf bewijzen tegen over mijzelf maar ook naar andere toe.
Alles moest perfect zijn ook mijn huis. Dus vond ik het bijvoorbeeld verschrikkelijk als mensen spontaan op visite wilde komen.
Als ik dan de mensen beneden over de parkeerplaats zag aan komen, rukte ik nog snel de stofzuiger uit de kast, propte de vaat onderin het keukenkastje. en deed verwoede pogingen om in 5 minuten tijd mijn huis spik en span te krijgen.
Nee, een perfectionist ben ik niet. Dat is een doel wat ik niet kan en wil halen.
Mijn doelen zorgen er wel voor dat ik een vechter ben, ik zal nooit zomaar opgeven.
En als het even niet gaat zoals ik het bedacht had.
Doe ik even een stapje terug haal even diep adem en ga er weer vol tegenaan
Die mentaliteit zie ik ook weer terug bij mijn kinderen. Eén van mijn kinderen
had een spreekbeurt gemaakt en netjes op een usb stick gezet. Usb kwijt! Vreselijk balen.
Maar hup schouders eronder en fluitend weer de spreekbeurt uittikken.
Of een toets moeten maken. En met rode wangen er vandaan komen. Uitgeput omdat hij zo ontzettend zijn best had gedaan en het bleef proberen. Kijk dat is karakter.
Meer vraag ik niet je hebt een doel en daar ga je voor.
En meer dan je best kan je niet doen. Maar dan moet je natuurlijk wel echt je best doen.
Ik weet nog wel dat ik voor mijzelf begon. Ik had mij ingeschreven bij de KVK. En dacht nu laat de klanten maar komen. Maar zo werkt het dus niet!
Nadat ik met de gouden gids op schoot lukraak wat bedrijven had gebeld en mij op iedere website had ingeschreven die er maar was in mijn vakgebied had ik toch al snel mijn eerste klanten/opdrachten. En als je goed bent in je werk is mond aan mond reclame de mooiste reclame die je kan hebben. En nu bijna zes jaar later ben ik super trots op het geen wat ik heb bereikt. En dat is een heerlijk gevoel. Je bouwt iets op van nul tot nou ja…. Tot zo gek als je het voor jezelf kan maken.
Mensen vragen wel eens, wanneer is het genoeg?
Waarschijnlijk nooit, ik zal altijd een doel hebben en als dat doel bereikt is zal ik weer een nieuw doel hebben en er naar streven om dat doel ook weer te bereiken.
Voor mijzelf en voor mijn gezin. Omdat ik zonder persoonlijk doel niet zou kunnen/willen bestaan..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten