Zermath Marathon

Zermath Marathon

dinsdag 29 januari 2013

BaseBootcamp, 01-01-2012

01-01-2012    69,1 KG

 

Ik zit niet lekker in mijn lichaam twee keer hebben ze gevraagd of ik zwanger ben.. Nee ik heb drie kinderen gekregen.. Ik heb net gegeten, de rek is er een beetje uit..!!
Het is helemaal niet dat ik dik ben. Ik heb netjes kledingmaat 38. Al moet ik wel zeggen dat de kleding fabrikanten ook met hun tijd zijn mee gegaan. Wat nu maat 38 is was 20 jaar geleden maat 40. Dus ach wie hou ik voor de gek. Die rand buikvet rond mijn buik die netjes over mijn stretchbroek hangt zou ik ook liever kwijt zijn en die zin.. “Maar ik rook niet..!!”
Is na een jaar stoppen ook niet echt meer van toepassing.

Via Facebook  krijg ik een uitnodiging voor de Urbanathlon. 12 km hardlopen met verschillende hindernissen, en ondertussen 4 keer dood gaan.. SUPER..!!
Dit is een mooie uitdaging, eentje om echt je grenzen te verleggen.
Ik hou er wel van. 
Een mooie stok achter de deur om iets aan mijn figuur te doen en een mooi doel om in 9 maanden naar toe te werken. De inschrijving is een feit.

Nu ben ik als een soort rode draad door mijn leven altijd blijven hardlopen. Nou ja, misschien niet altijd en stopte ik tussendoor een jaar of drie, vier..
In ieder geval als ik mijn hardloopschoenen aan trek, is het vertrouwd en loop ik al weer snel 10 km.

Voor de Urban is er alleen meer nodig dan alleen hardlopen zo maak ik voor mijzelf een rondje van 10 km waarin ik van lantaarnpaal naar lantaarnpaal een sprintje trek, op betonnen peilers klim, over fiets hekjes spring, de trap op en af ren, in het park aan stangen hang en over pak.
Het gaat lekker.
Al moet ik erg om de gezichten lachten die mij schaapachtig aan kijken als ik met het zweet op mijn kop onhandig over een fiets hekje probeer te klimmen om er vervolgens weer onder door te kruipen. Ach verstand op nul en gewoon gaan.. Ik weet waarvoor ik train.

Ik besluit voor mijzelf dat ik aan een soort wedstrijd moet mee doen. Voor het start gevoel.. Met zoveel duizend man starten en toch proberen bij jezelf te blijven zodat ik niet helemaal leeg loop van de zenuwen voor dat ik moet starten.  
Mijn eerste loop wordt de 10 km van de marathon van Rotterdam.
Natuurlijk heb ik te lang getwijfeld en is de inschrijving gesloten.
Ik vindt het best eng aan de start staan in mijn eentje.
Gelukkig voor mij zijn er altijd uitvallers die op het laatste moment niet mee kunnen lopen.
Via marktplaats bemachtig ik een startbewijs.
Helemaal in mijn nopjes met mijn bewijs van starten, geef ik mezelf een schouderklop.
 Ik doe het toch maar even in mijn eentje.

 

De START.
Man en kinderen gaan gezellig mee met de trein naar Rotterdam.
Het is wat fris maar ach het is droog.
Ik hoef maar 5 keer te plassen, nou dat valt mee toch..??
In het startvak staat een hele grote kerel voor mij. Ik besluit dat ik achter hem aan hardloop tot ik uit de eerste drukte ben, daarna pak ik mijn eigen ritme weer terug.
Het start schot gaat en ik voel een golf van blijheid.
Wat ontzettend gaaf dat ik hier aan mee doe. Ik ben al snel uit de eerste drukte en kan lekker mijn eigen tempo lopen.
Links en recht zoeven de mensen mij voorbij.
Maar ik blijf bij mijzelf.
Na een paar kilometer zie ik wat mensen links van mij, daar is het rustiger lopen.
Ik besluit over het lint te springen, dat ging goed.
Alleen kom ik er na 400 meter achter dat dit de baan van de marathon is en dat wij naar rechts gaan.. Dus moet ik weer terug over het lint springen deze keer ga ik door mijn enkel en val bijna.
Stomme muts..!! Leermoment niet meer over lintjes heen springen.
Gelukkig kom ik snel daarna mijn eerste bekende tegen.. “Goed zo.. Kom op…!!” Hoor ik.
Weer voel ik mij heel blij en ben al snel mijn stomme actie vergeten.
Ik loop lekker door.
De eerste mensen die mij zo snel voorbij kwamen lopen hebben nu hun instort moment en gaan wandelen.. Ik hoor mijn naam roepen en als ik naar de andere kant kijk zie ik mijn moeder staan zwaaien.. Ik roep vol blijheid “Het gaat lekker..!! Doei ma..!!”
Ik draai de Coolsingel op, zoveel mensen die staan te roepen en te zwaaien..
Wat is dit gaaf..!!
Ik zou kunnen versnellen maar besluit lekker te genieten van de mensen die staan aan te moedigen. Want wat is dit genieten met 57,42 minuten ben ik binnen.
Al snel heb ik mijn man en kinderen gevonden.
Ik val mijn man voldaan in de armen. “Ik ben trots op je” fluistert hij in mijn oor..!!
Mijn kinderen zijn onder de indruk van mijn medaille.  
En ik, ik kan alleen maar blij zijn.. Mijn eerste echte loop is binnen en het was SUPER..!!




 
Mijn conditie gaat goed.
Ondertussen kan ik 22 km hardlopen.
Alleen mijn rand buikvet zit er nog steeds..!!
Het wordt tijd voor andere maatregelen.
Ik wil mij ook graag eens meten met andere.
Wat is Facebook dan toch makkelijk.!!
Via via kom ik in contact met iemand die les geeft in Bootcamp.
Redelijk enthousiast besluit een les te volgen op het honk.
Gelukkig is onze trainer net zo enthousiast en fanatiek.
Wij trainen de eerste keer in een soort estafette en ik vorm een team samen met de trainer.
400 meter rennen met een 20 kilo zak in je nek, 60x push ups, 100x sit-up en 50x Overhead lunge. Het was behoorlijk zwaar, zweet op het voorhoofd en vier dagen kunnen genieten van spieren waar ik het bestaan niet vanaf wist.
Wel kreeg ik van iedereen complimenten dat ik het goed had gedaan en goed bezig was.
Punt één: Natuurlijk helemaal blij dat ik redelijk kon mee komen met de groep.
Punt twee: Het is mij  duidelijk dat ik hiervan wel wat buikvet ga verliezen..
Punt drie: De sfeer was goed het trainen was leuk en de mensen in de groep waren motiverend.
Ik heb mijn nieuwe uitlaat klep gevonden. 
Ik kan ook mijn vetpercentage laten meten.
Vooral op mijn benen zit redelijk wat vet verteld de trainer.
O.. en ik dacht eigenlijk dat het wel mee viel op mijn benen.
Ik kom uit op 31,4 vetpercentage. Het mooiste zou zijn tussen de 20 en 25 % vet.
Ik weet nu in ieder geval waar ik aan moet werken.
De trainer geeft informatie avonden over voeding.
Ach als we dan toch bezig zijn dan maar helemaal goed.
Als ik thuis kom van de informatie avond vertel ik mijn man dat ik koolhydraatarm ga eten. Bootcamp is een manier van leven.
Mijn man vindt het allemaal niks..
“Ik blijf gewoon mijn aardappelen en macaroni eten en ik wil niet dat je zo een ingevallen bekkie krijgt..!!”roept hij.. “He Schat niet zo negatief.
We gaan ook vaker vis eten, vis vindt je toch lekker..!!”
We spreken af dat wij elkaars eetgewoontes zullen respecteren.
Gelukkig is mijn man na een paar weken milder gestemd het eten vindt hij lekker en nu hij erover na denkt ziet hij het nut er wel van in.
Als hij ziet dat mijn lichaam veranderd in een redelijk gespierd athletis figuur.
Begint de drang bij hem ook steeds groter te worden om wat aan zijn lichaam te doen.
Stiekem lach ik in mijn vuist.. Haha.. Geduld..!!
Al moet ik nog wel eens horen.. “O dus als de trainer het zegt dan is het zo..” Ik lust namelijk geen uien en gebruik deze dus ook niet in onze voeding. Tot dat de trainer een artikel schrijft over hoe goed uien zijn en mijn man in één keer uien in zijn voeding tegen komt..
“Ja als de trainer het zegt..!!” Lach ik..!!

 

24-08-2012 Vetpercentage 23,98  
23-09-2012 32 km hardlopen in  3 uur 10 
01-10-2012 60,1 KG  

Ik voel me goed, fit en energiek. Ik train graag in het park lekker buiten door weer en wind.
Mijn vakantie gevoel hou ik nu veel langer vast.
Dus voor mij geen winterdip meer..  Ik had regelmatig een soort rusteloos gevoel in me.
Dit ben ik nu ook helemaal kwijt. Plus mijn rand buikvet..!! "Jeee…!!"

 

Ondertussen heb ik mee gedaan aan een,
Lentloop 15 km hardlopen
Drekrees 5 km door het weiland en prutsloot rennen.
Urbanathlon 12 km met hindernissen.
Mutmasters  12 km door modder, sloten en hindernissen.



 

Ik blijf mijn grenzen verleggen en behouden. 2013 ga ik de Marathon van Rotterdam lopen 42 km. Dat na een jaar hard, maar met veel plezier trainen. 
Ik kan het zelf amper geloven, straks draai ik de Coolsingel op met 42 km in de benen.
Helemaal lekker in mijn vel.
Ik kan het applaus en de aanmoedeging al bijna horen.
"Kom op Dais je kan het.. Je bent er BIJNA..!!" 


Met dank aan mijn lieve man en kinderen die mij steunen door dik en dun.
Hun aanmoedigingen mij tot tranen roeren.


Een iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen lichaam vol, slank, dik, dun.. Je krijgt maar één lichaam.. Wees er dus zuinig op..!! Maar wees vooral gelukkig met wie jij bent..!!




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten